Şimdi bu yazıyı görenler diyecekler ki "Yahu bu nedir ? Blog'da iki gündür bir Ateşi Yakalamak sevdası var. Hayırdır Jane ?"
Yılda bir kere böyle olacak artık n'apalım. Bayılarak okuduğum kitapların filmleri çıkınca blog'da onlara ağırlık veriyorum. Neyse bu gereksiz sohbeti kısa tutup, çılgın film yorumuma geçmek istiyorum. Çok fena heyecanlıyım. Bir an önce yazıp, rahatlamam lazım !!!
Filmin konusu ve kitabına dair detaylar isteyenler için : Ateşi Yakalamak
Geçen sene "Ateşi Yakalamak'a gidecek misin ?" diye sorsalar "Bilmiyorum, belki..." derdim. Çünkü serinin ilk filmi Açlık Oyunları'nda büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım. Ama tabii yine dayanamadım ve bu filme büyük bir heyecan ve sabırsızlıkla gittim. Kitabı tekrardan okumam iyi olmuş, çünkü filmi daha iyi anladım ve değişiklikleri farkettim. (Bir de böyle kitaplarını okuyup, filmlerine gitmek bana sanki senaryoyu herkesten önce okumuş hissi verip mutlu olmamı sağlıyor. Deliyim ben!) :D En büyük hobimde zaten kitap ile film arasındaki farkları bulup, filme katkısı olan herkese laf söylemek. Ama bu sefer tüm ekibe övgüler yağdıracağım. Çünkü film mükemmeldi !!!
Cidden hiçbir beklentim olmadan gittim. Tamam çok heyecanlıydım ama her ihtimale karşı büyük ümitlerim yoktu. Oyuncalara da alıştım ama değişiklikler konusunda diken üstündeydim. Fakat ne var ki bu filmdeki değişiklikler hiç gözüme batmadı. Hatta mantıklı geldi. Heyecanla beklediğim tek bir sahne vardı ve o da filmde yoktu : Haymitch'in eski oyunlardaki macerasını anlatan bölüm. Aldığım kesin olmayan bilgilere göre o sahne çekilmiş fakat DVD'de yer alacakmış. Eğer doğruysa... Mutluluktan uçarım cidden. :D
Filmdeki yeni ve devam eden oyuncular kesinlikle mükemmeldi ! Bu filmde her şey yerine oturmuş gibiydi sanki. Çok rahat, sıkılmadan ve kafam karışmadan izledim. Hatta kitapta okuyup, pek anlayamadığım yerleri filmde izleyerek çok daha iyi anladığımı söyleyebilirim. İzlemek ve okumak çok farklı oluyor, bunu bir kere daha anladım. Bu yüzden filmi çok ama çok sevdim. Finnick karakterini Sam Claflin canlandırıyor. Ki kendisine cidden bayılıyorum ! Finnick rolüne pek yakıştırmayanlar bu filmde bence kararlarını değiştirecekler. Çünkü karakterine cuk diye oturmuş. Finnick'i izlerken aptal aptal sırıttım. Bi de kocaman ekranda, dibimdeymiş gibi görünüyordu. Böyle bakıştık, gülüştük onla falan... :D
Katniss'i oynayan Jennifer Lawrence'ı zaten deli gibi seviyorum. Hayranım oyunculuğuna, kişiliğine... İlkten Katniss karakterine hiç uygun bulmadım. Ama özellikle bu filmde beni o kadar çok etkiledi ki... Yok yani Jennifer dışında kimse bu etkileyici karakteri oynayamaz dedim. Zaten bu filmde çok yoğun ve duygulu sahneler vardı. Jennifer hakkıyla oynamış. İzlerken tüylerim diken diken oldu, gözlerim doldu. Yerle bir oldum kısacası.
Bu filmde beni nerdeyse salya sümük ağlattıracak dört sahne vardı ; ( Dikkat, kitabı okumayanlar için spoiler olabilir !) Katniss'in Rue'nun Mıntıka'sında yaptığı konuşma ve orada ortaya çıkan isyan, Gale'in kırbaçla dövüldüğü sahne, Mags'in sislerin içine dalıp kendini ölümle yüz yüze bırakması ve Cinna'nın Katniss'in gözleri önünde öldürülmesi. Bu sahneleri izlerken kanım dondu. Mahvoldum. Hatta bir ara kendi kendime "Bu film benim psikolojimi bozacak." dedim. Çok etkilenerek ve içten izledim. Sanki olayların içindeymiş gibi. O yüzden çoğu sahnede bende ölücem falan sandım. Eh, beni bu kadar etkileyen bir filmi ben milyon kez izlerim artık.
Filmdeki kostümlere gelirsek... Tam hayal ettiğim gibi. Katniss'in giydiği kostümler tam kafamda tasarladığım gibiydi. Cidden çok etkileyiciydi. Katniss'i o kostümlerde görünce "İşte benim kızım, gurur duyuyorum seninle !" havalarına girdim resmen. :D
Asıl etkileyici olan şey ise efektlerdi. Bayıldım ! Savaş sahneleri özellikle çok heyecan verici ve etkileyiciydi. İlk filmdekine göre büyük bir gelişim ve özen göstermişler.
Bunların dışında... Oyun'un gerçekleştirildiği Arena çok güzel tasarlanmış ve filme yansıtılmış. Okurken bile o kadar etkileyici ve mükemmel hayal etmemiştim. İzlerken nefesim kesildi. İlk filme göre cidden süperötesiydi. Abartı yapmıyorum. Ah bir de güldüğüm baya sahne vardı. Genellikle Haymitch'in olduğu sahneler bunlar. :D Doğal olarak...
İşte böyle. Daha ne desem bilmiyorum. Filmi övecek kelime bulamıyorum artık hep aynı şeyleri tekrarlayıp duruyorum. Çok sevdiğim biri seri olduğu içinde yalan yanlış abartı yapmıyorum. Ki zaten ilk filmi yerden yere vurmuştum. Çoğu kişiye izlemeyin bile demişliğim var. :D Ama bu filmi izleyin. Hemde hemen. Bir fırsat bulun ve ilk iki kitabı okuyun, ilk filmi izlemenize bile gerek yok. Direk sinemaya gidin ve filmi izleyin. Sinemada izlemek bambaşka... Özellikle dopdolu bir sinema salonu olunca çok daha heyecanlı oluyor. Salondakilerle beraber aynı anda güldük, şok olduk, sinirlenip öfkelendik, heyecanlandık ve filmin sonunda "Hayır, daha da istiyoruz ! Diğer filme tam bir sene var !" diye mızmızlandık.
Evet, diğer filme tam bir sene var. Bekleyeceğim. Ama çok beklentim olmadan. Yoksa duvara toslamış gibi oluyorum. :D
Son olarak ; filmi sinemada izlediğim için çok mutluyum. DVD çıkınca artık milyon defa izlerim. Ve her ne kadar bu yazımı hiçbir zaman okumayacak olsalarda tüm film ekibine sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Mükemmel kitap serisini mükemmel bir şekilde film serisine çevirdikleri için. Umarım aynen böyle devam eder. Filmin sonundaki o son etkileyici görüntüyü her filmde istiyorum ! Çünkü bu seriye daha da aşık olmama sebep oldu.
Film delisi Jane'den ; sevgiler, öpücükler !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder