Amanın!!!
Yaşlanıyorum resmen. 7 yıl ne kadar çabuk geçti? Daha sanki dün blog'u açtım. O günü o kadar net hatırlıyorum ki... 13 Mayıs 2013'te ilk üniversite sınavımla cebelleşirken bir yandan da Lux serisini okuyordum. Katy ona gelen kitapların videolarını çekip yayınladıkça dedim ki bir blog geçmişin var, artık kitaplara mı odaklansam ve bir sonraki gün yayın hayatına başladım.
Blog geçmişim 2007'ye dayanıyor aslında. O zamanlar Kavak Yelleri için paylaşımlar yapıyordum. Sonra kendimi geliştirip 4 Temmuz 2009'da (tarihi hiiiiç unutmam) bir yaz sıcağı akşamında güzel bir ilhamla Wampirob adı altında blog hayatına başladım. Orada başta bir nevi habercilik yaptım diyebilirim. Twilight ekibinin gecesini gündüzünü araştırıp hiç bilinmeyen yabancı kaynaklardan tüm set dedikodularını toplayıp Google Translate aracılığıyla çevirerek yazılar yazıyordum. (Eh kolejlerde okumadık ama bir Google amcamız vardı.)
Twilight film serüveni bitene kadar blog'a haberler girmeye, hikayeler yazıp başkalarının sesini duyurmaya devam ettim. O zamanlar teknoloji bu kadar gelişmiş değildi, Zoom, Skype kimin aklına gelirdi... Sitenin en altında chat kısmı oluşturmuştum. Her cumartesi akşamı orada toplanıp kendimizce eğleniyorduk. Hey gidi zamanlar hey.
Sonrasında bende üniversite sınavı depresyona başladı ve yavaş yavaş Wampirob'u bırakmaya başladım. Bir yanım buna çok üzülse de zamanı gelmişti. Birkaç ay blog hayatından uzaklaştım ve sonra Lux serisiyle beraber uzun soluklu bir maceraya başladım.
Bu süreçte neler oldu? Eskiden blogger yazıları çok popülerdi. PuCCa'nın ilk adımları da burada geçmişti, şimdi çok severek takip ettiğimiz bir isim haline geldi. Instagram gündeme oturup Bookstagram adı altında birçok reklam kokulu sayfalar çıktı. Hele bir ara yayınevleri sırf bedava reklamları yapılsın diye nicelerine yığınla kitaplar gönderdi. Mantıklı bir ticaretti açıkçası. Alevi sönse de hala devam eden bir işbirliği.
Ve Youtube - Booktuber üstündeki toprağı atıp en başa geçti. Cesareti olanlar kamera karşısına geçip evlerinde kendi kanallarını oluşturdu ve bir maddi gelir sağlamaya başladı. Bu fikri en başından beri çok sevdim. Etrafımdakilerden cesaret alarak birkaç video çekip yayınladım ama utangaç bir insanım ben. Sesim anca klavyede çıkar. :) Sonra o videoları sildim ve uzaktan takip ettim.
Yine de, ne olursa olsun blog hayatından kopamadım. Instagram'da aktifim ama hiçbir zaman oraya özene bezene post hazırlayıp oradan yürüme fikrini sevemedim, benimseyemedim. Tüm düşüncelerimi burada paylaşmayı daha çok seviyorum.
Reklam alıp-verme olayı da bana göre değil. Tamamen hobi amaçlı yazmayı seviyorum. Özgür olmayı, dilediğim gibi fikirlerimi sunmayı seviyorum.
7.yılı devirdik, bakalım ne zamana kadar devam edeceğim. Üniversite hayatı, yurt dışı deneyimleri, iş tecrübesi derken dopdolu geçti benim için. Ne yaşarsam yaşayım hep Jane tarafımı korumaya devam ettim. Arada kopup gitsem de dönüp dolaşıp buraya sığınıyorum. Hele de böyle yıllar önce beni takip edip tekrar karşılaştığım insanlarla sohbet etme fırsatı bulunca benden mutlusu olmuyor. :)
Oh be, iyi ki yazıyorum, okuyorum ve paylaşıyorum.
Varsa önerileriniz her zaman Instagram'dan ve mail adresimden bana ulaşabilirsiniz.
Instagram: Jane Wampirob
Mail: wampirob@gmail.com
Yeni kitap-film-dizi yorumlarında buluşmak dileğiyle...
Kocaman sevgiler, öpücükler: Jane
Öyle güzel, öyle içten ve öyle samimi yazmışsın ki...
YanıtlaSilİyi ki buradasın ve iyi ki yazmayı bırakmamışsın. İnstagram, youtube vs şimdi populer olabilir. Ama biz bloggerlara göre değil bence. Biz yazmayı seviyoruz ve o yüzden buradayız. Onlar birgün populeritesi kaybedecek ama bloglar biz yazmayı sevenler sayesinde hep var olacak.
7. Yılın Kutlu olsun. Daha çok uzun yıllar yazman dileklerimle. Saygılarımla. Vesselam...
Aaa o kadar küçükmüydün ben seni 25 yasinda falan saniyordum.
YanıtlaSilEvet bende 40 yaşında falan diye düşünmüstüm��
SilBahsettigi şey o değil sayfadan bahsediyor
SilSeninle birlikte ben de geçmişe gittim geldim. 2010'lu yıllarda forumlar vardı, ben daha çok oralardayım. Orada tanışıp görüştüğüm 7-8 yıllık arkadaşlarım var. Her nesil der ya "bizim zamanımız başkaydı" diye, bizimki de öyleydi kuşkusuz.
YanıtlaSilBlog olayına gelirsek, sen benim hep hayatımdaydın. Ne zaman bu mecraya dönsem sen vardın, sanırım birkaç kez mailleştik ama somut bir bağlantıya gerek yok hani bir kitap okursun da kahramanı sanki hayatındaymış gibi olur - bizim dönem için Bir Genç Kızın Gizli Defteri Serra öyledir mesela, hala açıp okurum arada, hiç tanışmadığım arkadaşım - işte sen benim için öylesin :)